Yeni Ahit’ten 4 Tahrif Örneği

1. Hristiyan Kaynaklardan Örnekler

Üçüncü yüzyıl Hristiyan alimlerinden olan Origen Adamantius (185-254) dahi Yeni Ahit’teki çeşitliliğin boyutunun farkındaydı: 

“Parşömenler arasındaki farklılıkla ya bazı kopyalayanların ihmarkarlığından ya da diğerlerinin sapkın cüretkarlığından dolayı çok fazla hale geldi. Onlar ya aktardıklarını kontrol etmeyi ihmal ettiler ya da kontrol etme işleminde istedikleri gibi uzattılar veya kısalttılar.”

| Bruce Metzger, The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption,and Restoration, 4. basım (2005), s. 200.

Codex Vaticanus isimli Yeni Ahit’in tümünü bulunduran en eski parşömenlerinden birinde bulunan üstteki örnek ise oldukça manidardır.

2. Laodikya'dan Gelen Kayıp Mektup

Çeşitli kiliselere Yunanca mektuplar yazan Pavlus’un bu mektupları Yeni Ahit’te yer almaktadır. Romalılara, Galatyalılara, Korintlilere yazdığı mektuplar bunlardan bazılarıdır. Aşağıdaki alıntı, Koloselilere yazdığı mektubun bir bölümüdür:

“Bu mektup aranızda okunduktan sonra Laodikya kilisesine de okutun. Siz de Laodikya’dan gelecek mektubu okuyun.”

| Koloselilere Mektup 4:16

Burada görüldüğü gibi Pavlus, Laodikya’dan gelecek bir mektuptan daha bahsediyor ama bu mektubu Yeni Ahit’in hiçbir yerinde bulamıyoruz. 

3. Korintlilere Giden Kayıp Mektup

Aynı şekilde Pavlus’un Korintlilere gönderdiği mektupların ikisi bugün Yeni Ahit’te bulunmaktadır. Ancak ilk mektubunda Pavlus daha önce bir mektup daha gönderdiğini söyleyerek şöyle diyor:

“Mektubumda size fuhuş yapanlarla arkadaşlık etmemenizi yazdım. Kuşkusuz dünyadaki ahlaksızları, açgözlüleri, soyguncuları ya da putperestleri demek istemedim. Öyle olsaydı, dünyadan ayrılmak zorunda kalırdınız! Ama şimdi size şunu yazıyorum: Kardeş diye bilinirken fuhuş yapan, açgözlü, putperest, sövücü, ayyaş ya da soyguncu olanla arkadaşlık etmeyin, böyle biriyle yemek bile yemeyin.”

| Korintlilere Mektup I, 5:9-11

Öyleyse bu önceki mektup nerede? Kayıp olduğu için bu mektup da Yeni Ahit’te yer almamaktadır.

4. İlk Taşı Günahsız Olanınız Atsın Hikayesi

Yuhanna İncili’nin 8. bölümünde şöyle bir olay anlatılmaktadır:

“Ertesi sabah erkenden yine tapınağa döndü. Bütün halk O’nun yanına geliyordu. O da oturup onlara öğretmeye başladı. Din bilginleri ve Ferisiler, zina ederken yakalanmış bir kadın getirdiler. Kadını orta yere çıkararak İsa’ya, “Öğretmen, bu kadın tam zina ederken yakalandı” dediler. “Musa, Yasa’da bize böyle kadınların taşlanmasını buyurdu, sen ne dersin?” Bunları İsa’yı denemek amacıyla söylüyorlardı; O’nu suçlayabilmek için bir neden arıyorlardı. İsa eğilmiş, parmağıyla toprağa yazı yazıyordu. Durmadan aynı soruyu sormaları üzerine doğruldu ve, “İçinizde kim günahsızsa, ilk taşı o atsın!” dedi. Sonra yine eğildi, toprağa yazmaya başladı. Bunu işittikleri zaman, başta yaşlılar olmak üzere, birer birer dışarı çıkıp İsa’yı yalnız bıraktılar. Kadın ise orta yerde duruyordu. İsa doğrulup ona, “Kadın, nerede onlar? Hiçbiri seni yargılamadı mı?” diye sordu. Kadın, “Hiçbiri, Efendim” dedi. İsa, “Ben de seni yargılamıyorum” dedi. “Git, artık bundan sonra günah işleme!”

| Yuhanna İncili 8:2-11

Hristiyan olmayanların bile bir şekilde duyduğu bu hikaye en eski Yeni Ahit parşömenlerinde bulunmamaktadır. Hatta Yeni Ahit Dili ve Edebiyatı Profesörü Bruce Metzger’in  The Text of the New Testament: Its Transmission, Corruption, and Restoration isimle kitabında belirttiği üzere 5. yüzyıldan önceki hiçbir parşömende bu hikaye bulunmuyor.

Bu hikayenin, Hz. İsa’nın Hz. Musa’nın şeriatını uygulamadığına dair delil olarak gösterilmesinin de altı çizilmeli. Bu hikaye dışında Yeni Ahit’te, Hz. İsa’nın Hz. Musa’nın şeriatını uygulamadığına dair herhangi bir örnek bulunmamaktadır.