Altyazı:
Ey rabbim. Göğsümü aç,genişlet.İşimi kolaylaştır. Dilimde bulunan düğümü çöz de,anlasınlar beni. [Taha:25-28]
Elhamdulillah. Salat ve selam Allah Rasulu’ne, onun âline, ashabına sonra da sizin üzerinize olsun. Esselamu aleykum
Kur’an’ın 46. suresi olan Hucurat suresinin 2. ayetinde Allah azze ve celle Rasulullah’ın aleyhisselam, bizlerin üzerindeki bir hakkını açıklıyor
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ
“Ey iman edenler! Seslerinizi Peygamber’in sesinden fazla yükseltmeyin. ”
وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ
“Peygamber’e yüksek sesle bağırmayın.”
كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ
“Birbirinize bağırdığınız gibi.” أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ “…Öyle yaparsanız amelleriniz boşa gider.”
وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ “siz farkına varmadan””
Bu ayetin içeriğini biraz anlayalım, olur mu?
Müslüman olan bazı Bedeviler
İslam’ın görgü kuralları bir yana şehir hayatı kurallarıyla da ahlaklanmamışlardı
Yani Rasulullah’ı, aleyhisselam, Allah’ın elçisi olarak tanıyorlardı ama onu yüceltme ya da ona gereken saygıyı gösterme kültürleri yoktu
Sonra Rasulullah aleyhisselam’ın odasına geldiler, ayrıca bu oda gerçekten çok küçüktü
Kapıyı çaldılar ve “يا محمد أخرج علينا” dediler. “Muhammed, çık dışarı. Sana bir şeyler sormamız lazım.”
Öylece “Muhammed” dediler
Sorun şu ki Allah’ın kendisi hiç bir zaman Rasulluha’a, aleyhisselam, “Ey Muhammed” diye nida da bulunmadı
Allah’ın kendisi
Allah; Rasulullah aleyhisselam’a o kadar çok saygı duyuyor ki ona “ey peygamber, ey örtünen, ey örtüsüne bürünen” diye sesleniyor
“Ey Rasul” diyor
Muhammed diyecekse bile “Allah’ın Rasulu Muhammed” diyor
وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِن بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ [Saff:6] …benden sonra gelecek Ahmed adında bir peygamberi müjdeleyici olarak (geldim)
مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَكِن رَّسُولَ اللَّهِ [Ahzab:40] “Muhammed, sizin adamlarınızdan hiçbirinin babası değildir; fakat Allah’ın elçisi ve peygamberlerin sonuncusudur…”
Muhammed deniyor sonra Rasul deniyor, Muhammed deniyor, Rasul deniyor
Allah’ın Muhammed’in yanında Rasul demediği tek yer
Muhammed suresinin başlığıdır
Allah’ın, ismin kendisini vurguladığı yerdir burası
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ…
وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ [Muhammed:2] “İman edip salih amel işleyenlerin ve Rableri tarafından bir gerçek olarak Muhammed’e indirilen kitaba inananların…”
Allah’ın, Rasulullah aleyhisselam’ın ismini Rasul sıfatıyla kullanmamasının başka bir çok sebebi de var tabii ki
Ama biliyorsununuz, Allah “Ey Adem” dedi. “…zevcenle birlikte cennete yerleşin…” [Araf:19]
“Ey Davud” dedi
“Davud” diye seslendi. Arapçada “ya” kullanıyorsanız birine sesleniyorsunuz demektir
يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ [Meryem:7] “Zekeriyya, sana bir oğul müjdeleriz…”
يَا عِيسَى إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ [Âl-i İmran:55] “Ey İsa, şüphesiz ki seni öldüreceğim…”
يا موسى إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا [Ta-Ha:14] “Şüphesiz ben Allah’ım, benden başka hiçbir ilâh yoktur.”
Her peygambere hitap “ya” nidası ile başlıyor
Ama Rasullullah’a, aleyhisselam, gelince….
“Ey Muhammed, Ey Ahmed” yok. “Ey Peygaber” var
“Ey Rasul” var
Şimdi kapıyı çalıp “Ey Muhammed!” diye bağıran bedevileri hayal edebiliyor musunuz?
“Çık dışarı. Bir şeyler sormamız lazım”
Allah bu davranıştan o kadar rahatsız olmuş ki Müslümanlara edebi öğretmek için bu ayeti göndermiş
Kural 1: “Ey iman edenler! Seslerinizi Peygamber’in sesinden fazla yükseltmeyin. ” Hucurat:2
Başka bir deyişle, Rasulullah aleyhisselam’ın nasıl konuştuğunu hatırlamalısın
Yani onunla konuştuğunda hiçbir şekilde sesini O’nun sesinin üzerine çıkarma
Hemen şimdi ayetin günümüze nasıl uyarlanacağını konuşacağız
Ama ilk önce ayeti tamamlamak istiyorum
وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ “Birbirinize bağırdığınız gibi, Peygamber’e yüksek sesle bağırmayın. ”
Kardeşim, baksana! Arkadaşım, buraya bak!
Nouman, baksana! Biraz buraya gel
Rasulullah aleyhisselam’a böyle seslenmeyin
Çünkü eğer seslenirseniz, أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ
“Yoksa siz farkına varmadan amelleriniz boşa gider.”
Sıfırla çarpılır. Bedr’de, Uhud’da savaşmanızın ve en iyi sahabe olmanızın önemi yok. Hiçbiri fayda etmez
İşlediğiniz hiçbir amelin önemi kalmaz. Bu hitap sahabeye
Eğer sen, sesini Rasulullah aleyhisselam’a yükseltirsen ve ona herkese seslendiğin gibi seslenirsen
İyi amellerinin hiçbiri sayılmayacak
Ayrıca farkında bile olmayacaksın. وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ
İstediğiniz kadar Hacc’a gidin,
İstediğiniz kadar Umre yapın, Kur’an okuyun
Rasulullah aleyhisselam’a saygı göstermek dinimizin öyle temel bir bölümünü oluşturuyor ki
Hakkını vermezseniz hiçbir teslimiyetiniz sayılmaz
İslam’da bu küçük bir olay değil. Çok fazla önem arzeden olaylardan biri
O zaman…
Ses yükseltmemek bugün ne ifade ediyor? Onların zamanında bu ayet bariz bir şekilde anlaşılırdı
Peki bizim zamanımızda nasıl olacak?
Nasıl olacak da sesimizi Rasulullah aleyhisselam’ın sesi üzerine yükseltmeyeceğiz?
Uygulanabilir bir örnek vereceğim
Hanım veya erkek bir kardeşle bir şey tartışıyorsunuz
Ve karşı taraf bir hadisten bahsetti
Belki hadis aktaracak nitelikte biri değil ama aktarıyor
“Bu hadis Buhari’den, bu hadis Muslim’den, bu Hadis Ibn-i Mâce’den, Ebu Davud’dan ya da bir hadis kitabından” diyor
Belki ikiniz de üniversite öğrencisisiniz
İkiniz de bir hadisin güvenirliliğini tartışacak nitelikte değilsiniz. Muhaddis değilsiniz
Ama bu hadisi duydun ya da karşındaki kişinin söylediği hadis az bir ihtimalle Rusulullah aleyhisselam’dan
Hatta yanlış bir bağlamda kullanıyor. Hadisi saptırıyor
Hadisi daha iyi öğrenene kadar sesini alçalt ve de ki: “Ben bir şey söyleyemem; hadisten bahsediyoruz.”
“Sen haklısın.”
“Hadisi daha derin araştıracağım ama o zamana kadar bir şey söylemeyeceğim.”
“Ben çekiliyorum.”
Diğer bir deyişle şu şekilde bir tükürük yarışına girmiyorsunuz:
“A o hadis mi? Peki bu hadise ne diyeceksin? Bu hadisi biliyor musun? Peki bunu?” Hayır hayır…
Bu bir yarış değil
Bırak… Sadece Rasulullah aleyhisselam’a olan saygından dolayı
Öylece bırak… Hiçbir şey söyleme
Bir keresinde namaz kılıyordum… Olması gereken şekilde
Yanımdaki kardeşde ben namaz kılarken çok sinirliydi
Namazımı bitirdikten sonra “Esselamu aleykum” dedim, o da:
“Namazdan sonra selam vermemen lazım!”
“Yaptığın sünnete aykırı.”
Ben de “Tamam, özür dilerim.” dedim
Sonra “Yanlış namaz kıldın. Ellerini yanlış yere koydun”
“Buraya koyman lazım. Hadis böyle.”
O hadisi ben işledim… Ne anlama geldiğini biliyorum… Ne dedim biliyor musunuz?
“Haklısın. Üzgünüm…”
Bu kadar
Bırak gitsin… Neden? Çünkü bir hadisi tartışma konusuna çevirmek istemiyorum
Rasulullah aleyhisselam’ı çok seviyorum
Onun sözlerini kullanarak kendi egomu ya da başka birinin egosunu yükseltmek ve tartışmaya girmek istemiyorum
Bunun doğru bişey olduğunu düşünmüyorum. Doğru hissettirmiyor
Bu yüzden sesininizi yükseltmeyin.
Rasulullah aleyhisselam’ın sözlerinin sizin çirkin ve kirli tartışmalarınız bir parçası olmasına izin vermeyin
Araştırma yapmak ayrı bir şey; bir âlimi eleştirmek başka bir şey
Çoğumuz alim de değiliz araştırmacı da değiliz
Bu yüzden Rasulullah aleyhisselam’ın bir sözünü işittiğinizde saygıdan dolayı geri çekilin
Daha iyi bir tanesi bulana kadar kendi fikrinizi boşverin
Allah, azze ve celle, bizlere Rasulullah aleyhisselam’ın hadislerine karşı doğru bir anlayış versin
Bu arada bitirmeden bir şey daha eklemek istiyorum. Çok önemli bir not
Bazen bir hadis görüyorsun, türkçe çevirisini okuyup “Bunun mantığı ne?” diyorsun
“Niye bunu söylemiş, niye şunu yapmış?”
Kendine mütevazıiliği öğret
Rasulullah aleyhisselam’dan bahsediyoruz.
Eğer o yapmışsa bir sebebi vardır. Bu arada o bir şey yaptıysa, ondan daha iyi bir amel yoktur
Onun davranış tarzından daha makul bir davranış tarzı yok
Konu Rasulullah aleyhisselam olunca buna inanırız
Siz ve ben şöyle duralım; O, hiçbir eleştiriye tabi değildi
Rasulullah aleyhisselam’ın söz ve davranışlarına karşı sesinizi ve görüşlerinizi küçültün
Allah azze ve cel bizleri O’na (aleyhisselam) gerçek anlamda saygı gösteren,
Ecir olarak amellerini zayi olmaktan koruduğu kullarına katsın
0 Yorum