Altyazı:
Yakın zamanda 10 gazetecinin talihsiz ölümüne sebep olan Paris’teki olayların ışığında,
Bir kez daha Müslümanlar kendilerini “İfade Özgürlüğü” tartışmalarının
veya “Peygamberimiz (s.a.v) (alaycı bir şekilde) eleştirilebilir mi?” konuşmalarının ortasında buldu
İslâm’ın toplumun her seviyesinde açık diyaloğu nasıl savunduğuna ve desteklediğine bakmadan önce,
Kısaca “İfade Özgürlüğü” kavramının kökenlerine bakalım
“İfade Özgürlüğü” Kavramı
“İfade Özgürlüğü” Avrupa’da keyfî hükümlere,
Ve insan aklına, gelişimine, hakikatın peşine düşmeye karşı kısıtlamalara tepki olarak ortaya çıktı
“İfade Özgürlüğü” başka bir şeyin yararına kullanılmıştı ve her zaman kendi adına kullanılmamıştı
Ve doğru yanlışın ayrılması, adaletin sağlanması ve insanlığın gelişmesi için kullanılmıştı
İlk ortaya atanlar tarafından,başka sebepler için kullanılacağı hiç öngörülmemişti
Yani “İfade Özgürlüğü”nü hakaret için kullanmamışlardı
Yahut toplumdaki dengeyi korumakta elzem olan sosyal değerleri aşağılamak için kullanılmamıştı
Aslında birçokları her zaman, egemenliğin sosyal karışıklığın önlenmesinde sınırlayıcı rol oynaması için herkesi uyarmışlardı
Yani “İfade Özgürlüğü” nün hiçbir zaman gereksizce kullanılması öngörülmemişti,
Aksine bir amacı vardı ve o amaç hakikatın ve sorumluluğun peşinden gidilmesiydi
Yani “İfade Özgürlüğü” nün ana hedefinin adalet, sorumluluk ve insanlığın ilerlemesini yerleştirmek olduğu açıktır.
Peki bugün hala ana hedef bunlar mı, yoksa bir çifte standart mı var?
Apaçık bir çifte standart mevcut!
Mesela Nikola Sarkozy’nin olayında görebilirsiniz, Fransa’da kendisine karşı şarkı sözleri yazan rap yapanların davasına dahil oldu
Danimarka’da görebilirsiniz,karikatürlerin yayımlanması engellenmişti çünkü Yahudi toplumuyla alakalıydı
Yani apaçık bir şekilde çifte standartlar mevcut
Şimdi mutlak “İfade Özgürlüğü” diye bir şey olmadığını anladık
“İfade Özgürlüğü” kendi içinde bir toplumun baskın ahlâkî değerleri ile sınırlandırılmıştı
Peki İslâm diyalog ve tartışmayı nasıl destekliyor?
“İfade Özgürlüğü”nü onaylıyor mu ve onaylıyorsa günümüzde bu nasıl uygulanabilir?
İslâm’ın “İfade Özgürlüğü”ne bakışı çok tutarlıdır
Evet akıl yoluyla diyalog kurmanıza ve tartışmanıza izin verir
Kur’ân en güzel yollarla tartışmamızı, kaliteli konuşmamızı söylüyor
Allah kötü sözün açıkca söylenmesini sevmez
Peygamberimiz Muhammed, salât ve selâm onun üzerine olsun, bize edepli olmamız gerektiğini söyledi ve “Ya hayır söyle yada sessiz kal.” dedi
Ve şunu açıklığa kavuşturmak istiyorum,
İslâmî ruhsal ve zihinsel gelenek neredeyse bizi bu açıdan diyalog ve tartışmaya ve entellektüel aktivitelere zorluyor
Görüşlerinin bize çok ters olduğunu bildiğimiz kimselerle tartışıyor olsak bile
Onları lanetleyemeyiz
İnsan dilinin bir parçası olmalı çünkü “İfade Özgürlüğü” bir son değil aksine bir araçtır
Hakka, adalete ve sorumluluğa götüren bir araçtır
“İfade Özgürlüğü” her ne kadar batıda bize sınırsız ve limitsiz olduğu söylense de
Aslında tüm toplumların, bizim toplumumuz dahil, sınırları vardır
Nefretin tahriki ve bunun gibi… Ve birilerini karalamak, iftira atmak
Bunların hepsi davalı olabileceğiniz suçlar yani aslında
Aynı şekilde “İfade Özgürlüğü” hakaret etme özgürlüğü olamaz
“İfade Özgürlüğü” nasıl olur da saldırma özgürlüğü yahut hakaret özgürlüğü olur
Ve bunun insanlar arası temel ilişkilerde ne anlamı olabilir?
Stephen Hawking’i düşünün, en meşhur bilim adamlarından birisi
Fizik’te Sicim Teorisi üzerine bir sunum yapmak istedi
Dönüm noktası bir sunumdu, şaşırtıcı bir projeydi, kuantum teorisi’ne ait şaşırtıcı keşifler vardı
Ve sunumuna…
Annelerimize lanet okuyarak başladı…
Bu insanlığın ilerlemesindeki gerçekleri kolaylaştıracak mı?
Misal olarak siyasî aktivistleri düşünün, diktatörlere hesap sormak istiyorlar
Ve “Hey! Senin annen falan falan!” deyip diktatörün annesine lanet okuyarak başlıyorlar
Acaba bu mesuliyetlerimizi kolaylaştıracak mı?
Bir mahkeme düşünelim ki jüri ve hakim birbirlerini aşağılayarak ve birbirlerine söverek başlıyorlar
Acaba bu adaleti kolaylaştırır mı?
Burda bir şeyi görüyor musunuz?
Hakaret etme özgürlüğü, aşağılama özgürlüğü, onursuzlaştırma özgürlüğü “İfade Özgürlüğü”nün temel hedeflerine ters
Kastedilen de budur işte!
Müslümanlar diyalogtan ve tartışmadan çekiniyor değil
Kur’ân bize tartışmamızı söylüyor
Kur’ân açık bir şekilde,\N”قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ” [Âli İmrân 64]
“De ki: ‘Ey ehl-i Kitâb! Bizimle sizin aranızda eşit olan bir kelimeye gelin!”
Bu ifadeyi kullanmasından, diyaloğa, ortak bir söze, ortak bir zemine ve ortak bir paydaya açık bir davet olduğunu açıkca görebilirsiniz
Hatta Profesör Roseline Grinn, “İslâm alimleri Kur’ân tarafından teşvik edildikleri için entelektüel uğraşlara girmişlerdir.” diyor
Biz ise şöyle diyoruz, “Sadece insan olun!”
Çünkü medenî bir toplum birbirini aşağılayan, karalayan, onursuzlaştıran ve birbirine barbar bir dil kullanan bir toplum değildir
Bizler insanız, öyleyse gelin insan olalım
Eğer İslâm’ın tarihsel süreçte akılcı tartışmalara ve açık diyaloğa yaklaşımı bu olduysa bugün niye farklı olsun ki
Belki de Peygamberimiz Muhammed (s.a.v)’in sözde karikatürlerine karşı en iyi yaklaşım budur
Şimdi İslâmî Eğitim ve Araştırmalar Akademisi olarak desteklememiz gereken bir kampanya ise “Nefret etme! Tartış!”,
Müslüman olan olmayan, inançlı inançsız herkesi ortak bir platformda açık bir diyaloğu paylaşmaya davet ediyor
0 Yorum