Şehir çok kalabalık
Bulamıyorum kendimi
Koşuşturmacalar arasında kayboluyorum
İnsanlar hepsi birden bir şey kovalıyor
Birçoğu çoğunu kandırıyor
Birçoğu çoğunlukta ezilip kalıyor
Neredeyim ben
Benliğim hangi dipsiz kuyuda
Anlamadım bu nasıl sahra
Üşüyor ellerim
Şehir çok soğuk
Beton hükmediyor şehre
Betonun soğukluğu vurmuş herkese
Baksana kaskatı kesilen şu yüzlere
Cansız ruhsuz bedenlere
Beton gibi herkes
Konuşmak anlaşmak anlatmak
Çok zor bunları yapmak
Ruh yoksa bedene ne gerek var
Ruhsuz cisim betonda da var
Gözlerim kamaşıyor
Göremiyor gözlerim göğü
Gökdelenler göğü kaplıyor
Ayın ışığı vurmuyor yüzüme
Yıldızlar gözükmüyor
Konuşmuyor yıldızlar benimle
Lambalar set çekiyor yıldızlara
Karanlıkta kayboluyorum
Yalnızlığıma dost olan gece
Seni artık bulamıyorum
Modernizm
Gelince şehir şeklinde
Ne benliğimiz kaldı ne bir şeyimiz
Alıp gitti her şeyimizi
Modern mezarlar kurdular
Betondan ruhsuz olan her şeyden
Ruhumuzu dahi aldılar elimizden
Vicdanı söktüler kalbimizden
Bizi biz yapan ne varsa aldılar
Ne gökkubbe kaldı bize
Ne içimizdeki mutlak insanlık
Hepsi şehrin içinde kayboldu
Şehir bizi modernce boğdu
Geriye kalan betondan insanlar oldu
teşekkür ederim.
cihat sadece kılıçsallamakla olmuyor,
günümüzde cihadlar farklı alanlarda farklı şekilde yapılıyor,
ne mutlu allah yolunda cihad edenlere,