Sürekli bir şeyler kırılır. Bardaklar, tabaklar, tırnaklar… Yaşamdaki işlevini artık yerine getirmez hale gelirler. Arabalar, verilen sözler, patates cipsleri. Hepsi un ufak olur. Buzu kırabilirsiniz; dalgalarıda öyle; ses çatlar, sessizlik bir anda paramparça olup dağılır. Yürekler kırılır, umutlar da öyle. Zaman ortadan yarılıverir; insanlar molalar alırlar, hapse girip yaşamdan bir süreliğine koparlar; günler yarılır, tekdüzeliğinde
