Bir Baba ile Karganın Hikâyesi [Nouman Ali Khan]

Altyazı:

Öğretmenim bir defasında bana bir hikaye anlatmıştı.
Bir adam parkta oğluyla yürüyordu.
Birlikte yürüyorlardı ve oğlu ağaçtaki kargaya bakıp…
şöyle dedi: ”Baba o ne?” İki yaşında ki bir çoçuk gibi.
Baba ”Bu karga.” dedi.
ve o şöyle dedi: ”Baba o ne?”
O bir karga.
”Haa tamam.” \N “Baba o ne?”
O bir karga.
”Ooo karga” \N ”O ne?”
”O bir karga.”
Bu on dakika böyle devam etti.
Baba saymış, oğlu 30 defa sormuştu.
Bu skordu ve…
…bunu anı defterine yazdı.
Bugün oğlumla parkta yürürken bana 30 defa kargayı sordu.
Bu dünyadaki en şirin şey.
30 yıl geçer artık oğul 2 değil 32’dir.
Baba oğlunu arar ”Oğlum sana gelebilir miyim?”
”Baba, şuan bunun için uygun bir vakit değil.”
”Oğlum, bana biraz katlan, sadece 10-15 dakikaya ihtiyacım var, hepsi bu.”
”Arabayla turlayalım, sana birşey söylemem gerek.”
”Mmm, herneyse, peki tamam.”
Sonra o gelir arabaya biner ve parka giderler.
”Baba neler oluyor? Çabuk anlatır mısın, yapmam gereken şeyler var.”
”Sadece benle parkta yürü, birşey yok.”
Yürürler ve ağaçta karga görürler.
Baba der ki: ”Oğlum, bu ne?”
”Gerçekten mi baba?”\N”Karga”
”Ooo!”
”Oğlum, bu ne?”
”Bu bir oyun mu!?”
”Yapmam gereken şeyler var, tamam mı!”
”Karga!”
”Göremiyor musun! Yeni gözlüğünü geçen hafta aldım!”
”Bu neden benim başıma geliyor!?”\N ”Baba, neden bu kadar zorsun?”
”Problem nedir, anlamıyorum!”
”Sadece bana ne istediğini söyle!”
”Meşgulum!\N tamam mı!”
Baba günlüğünü çıkarır…
”Oğlum, bu 30 yıl önce olan birşey.”
”Bu parkta yürüyorduk, sen bir karga gördün ve bana 30 defa sordun…”
”…ve ben sana her defasında gülümsedim.”
”Sen iki defayla başa çıkamadın.”
‘Anne babalarımıza ne veriyoruz?
Resmin sınırlarını bile ortaya koymuyorum.
Allah’ın (c.c) anne babadan nasıl bahsettiğini bir düşünün.
Onlar bizim için ne yaptılar ve biz onlar için ne yaptık?
Onlar için ne yaptık?
Bebekleri küvöz’de olan kaç aile vardır.
İçinde bebeğin olduğu camdan kutunun başında ayakta beklerler.
Günde 24 saat, haftada 7 gün hastanede oturmadan ayakta beklerler.
Bebeği otomat makinesi gibi beslerler…
…ve aynı çocuk büyür ve aramaya vakti olmaz.
Aynı çocuk.
Doğururken nerdeyse ölen kaç kadın vardır?
Doğururken nerdeyse ölen…
…ve şimdi onun aramasına cevap vermek çok zor.
Ona günde sadece birkaç dakika vermek.
Ona sadece biraz olsun önemli olduğunu hissettir.
Bu ne kadar adil ki sen onlar için en önemli şeysin ve onlar senin için ne kadar değersiz.
Bu ne kadar adil?
Onlar her gün ‘Ben çocuklarım için hiçbirşeyim’ acısını taşıyorlar.
Onlar için hiçbir anlamım yok.\N Onlar için değersizim.
Benim için vakitleri yok.
Birşeyin senin için değeri varsa senin vaktini alır.
Bu yaştakilerin çoğu anne babalarından uzaklaşmak istiyor.
Sadece arkadaşlarla olmak istiyor.
Kendi kendine olmak istiyor.
Anne babalarıyla olmak istemiyor.
Sen şimdi bu alışkanlığı geliştirdin ve bu zamanla daha kötü bir hal alacak.
Anne babalarımızın çok çok çok güçlü duyguları var.
Bize karşı çok koruyucular.
Onlara göre anne baba olmadan onları anlayamazsın.
60 yaşına gelsende onlar için farketmez, hala onların bebeğisindir.
Hala bezini değiştirdiklerini hatırlarlar.
Hala seni sütle beslediklerini hatırlarlar.
Hala gazını çıkardıklarını hatırlıyorlar.
Arka koltuğa işediğinde arkandan temizlediklerini hala hatırlıyorlar.
Sen bunu hatırlamıyorsun, onlar bunu hatırlıyor.
Benim oğlum bunu hatırlamayacak.
”Tuvalete gitmem lazım, tuvalete gitmem lazım, tuvalete gitmem lazım…”
ve birdenbire şikayeti keser ou o!
Pencereleri açma vakti!
Araba kullanmak için iyi bir gün değil.
Fakat üniversiteden mezun olduğunu…
Bir gün evlenecek…
…çocukları olacak bunları hatırlamayacak.
Fakat tahmin et, kim unutmayacak?
Ben hiçbir zaman unutmayacağım.
Ben hiçbir zaman unutmayacağım.
”Baba, bana örümcek adam pijamasını giydir.”
O bunların hiçbirini hatırlamayacak.
”Ben hatırlayacağım. Ben hatırlayacağım.”
ve aynı çocuk ve bir gün benle bu şekilde konuşacak:
”Baba, seni anlamıyorum tamam mı! Şuan vaktim yok!”
Bu can yakar. Bu can yakar.
Bu sizin anne babanıza yaptığınız şey. Bu benim aileme yaptığım şey.
Onlar bizim hayatımızdı.
Onlar bizim için hayatlarından vazgeçtiler.
Anne babalarımız bizim için kariyerlerinden vazgeçtiler.
Anne babalarımız bizim için tatillerinden vazgeçtiler.
Anne babalarımız bizim için arkadaşlarından vazgeçtiler, bunu biliyor muydun?
Ben şimdi biliyorum, o zaman bilmiyordum.
Sen gelene kadar bütün hayatları planlanmıştı…
…ve sonra onların planı sen oldun.
Sen herşeyleri oldun…
…ve sen sinirlisin.
Hiçbir şey yolunda gitmiyor.
Hiçbir şey duymak istemezsin.
Sen onları tersledin.
Şuada islamdan konuşmuyoruz.
Sadece ahlaklılıktan konuşuyoruz, sadece ahlaklılıktan.
Senin için ne yaptılar ve onlara ne geri verdin.
Bu hiç adil değil.
Babam çok rahatsız edici, annem çok şöyle…
Onlar her zaman kızgın, hiçbir zaman memnun değiller. Onlar şöyle böyle…
Sen nasılsın ki! Sen ne durumdasın?
Size söylüyorum, bunu ne kadar söylesem azdır…
Anne babanızın duasını almazsanız…
…hayatınızda hiç bir iyi gelişme olmayacak.
hayatınızda hiç bir iyi gelişme olmayacak…
…eğer onlar mutlu değilse.
Eğer onları mutlu edecek hiçbir şey yapmadıysanız.