Pornografi bağımlısı babasının kendi ruh dünyasını ne hâle getirdiğini anlatan bir hanım kardeşimizden gelen mail:
”…Anlarım depreşti, tam depreşmek de denilemez aslında benimkisine. Geçen arkadaşımla dertleşirken kucağımda ağlaması beni geçmişime bir yolculuğa çıkardı.
Benim babam o kadar iyi bir baba ki o kadar iyi bir insan ki görsen içine alasın gelir, diyordu hıçkırarak. Üzerine ne yapacağını bilememezlik çökmüş, üstüne üstlük yaşadıkları hayatının her alanına aksetmişti.
Ben de hatırlıyorum erkek kardeşim gözleri yaşlı yaşlı gelip babamın porno izlediğini söylemişti. Önce algılayamadım, küçüktüm ‘Nasıl olur?’ dedim.. Üstüne toz konduramadığım babam! Hayatımın adamı… Söylediği her kelime benim için inci olan babam… Sonra takip etmeye başladım, tabi ki deştikce gerçek açığa çıktı, kalbim nefretle doldu, oturup kimseye anlatamadığım, hıçkırıklara bile boğulamayıp gözlerimden sessiz sessiz süzülen yaşları hatırlıyorum. Bir yandan sessiz çığlıklarım, bir yandan bilip de hiç kimseye söyleyememek ve insanın kendi kendini yiyip bitirmesi… Yıkılan güvenim… Küçüktüm, sonraları babamın dediği hiç bir kelime umrumda olmadı, önemsememeye başladım. Nasıl olurdu ki o bana öğüt verebilirdi? Nasıl olur da ‘Yapma yapma’ diyip kendisi yapardı? Hakkı yoktu buna! Değeri gözümde ne kadar küçülmüştü. Ya kalbim? Nefretle doluydu. Oysa onun günahıydı niçin beni bu kadar ilgilendiriyordu, diye düşünmeden edemiyorum.
Sonra kucağımda ağlayan arkadaşıma döndüm ‘Annem..’ diyordu ‘Ona söyleyemem, ne yapar bu yaştan sonra? İnsanlara söylemeye utanıyorum, kaç yaşında adam…’ diyordu. Sonra kendisine döndü, evlenmek istediği insan onu bırakmıştı. ‘Benden adam olmaz’ dedi ‘Ben hiç kimseye güvenemiyorum, bununla büyüdüm hep, üzerimden atamıyorum. İnsanın babası, hayatta en güvendiği adam! Babam da yaparsa kim yapmaz ki, diyorum.’ dedi. Yine hıçkırıyordu hâlâ hıçkırıyor. Sessizliği içinde kendisini yiyip bitiriyor…
Ne uzun oldu değil mi? Etrafıma bakıyorum kaç aile yıkılıyor? Kaç kız daha küçücükken kurduğu hayalleri suya atıyor.
Müslüman aileleri düşündüm, bu durumun bu ailelerde ne kadar da yaygınlaştığını, gelecek nesilleri düşündüm İslam toplumu kurmaya çalıştığımız. Üstüne üstlük önümüze normalleştirilmiş porsiyonlar şeklinde sunulan haramlar…
Niyetim babalara seslenmek, baba adaylarına… bilmem anlatabildim mi? Elbet annelere de seslenen olur… Gelin kardeşlerim yıkmaya çalıştıkları ailelerimizi yeniden inşa edelim, izin vermeyelim ne olur… Ne olur direnelim, evet, hepimiz hata yapabiliriz ama direnelim. İzin vermeyelim, toplumun temelini oluşturan ailelerimizi yıkmalarına izin vermeyelim. Zor, ama imkansız değil.
Bana ne mi oldu ?
Anlatayım; beni ilgilendirmeyenden kaçmaya çalıştım, görebileceğim yerden uzaklaştım, yoktur diye düşündüm. Bendeki sevme duygusunu her ne kadar pasifleştirse bile ona olan kinimi sildim. Ne olursa olsun babam! dedim, gözlerine sevgiyle bakmaya çalıştım. Ne mi oldu? Onun acziyetine acıdım (bir babanın kızının gözünde bu hale gelmesini bir düşünün). Tabi büyüdüm, bu arada annemden çok ona acımaya başladım ama geçti, elhamdulillah yıllarımı aldı ama geçti…
Tabi bir de erkek kardeşim var gözleri dolu dolu olan, onun üzerinde ne tarz bir etki oluşturduğu hakkında hiç bir fikrim yok…
Hâ diğer mevzu mu ?
Diyorum ki: Rabbim kendisine güvendiğim değil sana güvendiğim için kendisine güvenecegim kişiyi çıkar karşıma…”
Pornografi bağımlısı olup olmadığınızı bu testi -dürüstçe- çözerek öğrenebilirsiniz:
0 Yorum