3 Madde İle Semaya Tefekkür

Kainatta biz varlıklar yaratılmadan önce, bazı olaylar vuku buldu. İlk insan ayrılmadan evvel cennet yurdundan, her şey büyük bir intizam içinde onu bekliyor olacaktı.

“Şüphesiz ki sizin Rabbiniz, gökleri ve yeri altı günde yaratan, sonra da Arş üzerinde hükmünü icra eden Allah’tır. O gündüzü peşi sıra kovalayan gece ile örter. O güneşi, ayı ve yıldızları da emrine boyun eğmiş olarak yarattı. İyi bilin ki, yaratmak da O’na aittir, yarattıklarının tedbir ve iradesi de. Alemlerin Rabbi olan Allah’ın şanı ne yücedir!” (A’râf Suresi; 54. Ayeti Meali)

Allah, yarattığı nimet adedince şükür ve tefekkür bekler biz insanlardan.

1. Ay'ı Seyredalmak

Ay denince aklınızda şekillenen resmi bir kenarı koyalım. Kimine göre dolunay, kimine göre hilal, kimine göre gökyüzünde asılı bir top. Peki ya Rahman onu yaratırken nasıl bir azametle yarattı hiç düşündün mü?

Ay’ın galaksinin başka bir yerinden gelerek Dünya’nın çekim merkezine girdiğini söylüyor bir bilim insanı. Dünya ile kıyaslandığında, bir uydu olarak Ay’ın kütlesi oldukça büyük. Bu nedenle başka bir yerde oluşmuş olması açıklaması mantıklıydı. Ayrıca Ay’ın sadece bir yüzünü görüyor olmamız da bu teoriyi destekler niteliktedir. Bu iki cümle dahi yetiyor Ay’ın mükemmel bir şekilde yaradılışına.

Peki ya hilali gördüğünde duada bulunan bir peygamberin ümmeti olduğumuzu biliyor musun? Fahri Kainat Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) ayın hilal biçimini aldığı her vakit ”Allah’ım! Bu ayı bizim için hayırlı kıl!” diye dua ederdi.

Onu görüp onun varlığından habersizmiş gibi yaşamak onu değil, bizi değersiz kılar. Aslolan Rahman’ın bu muazzam eserine bakıp tefekkür edebilmektir.

Vakit burada gündüzse senin ülkende gecedir. Ay’a bakma vakti sendedir! Nöbet değişimi vaktidir. Eşsiz güzellik sahibi Yaradan, yarattıklarını insanlar nazarında şükürle seyredilmesini ister.

2. Gökyüzünü Seyredalmak

Şimdi semayı düşün, aklına gelen ilk resmi yine kenara koy.

Gök kubbe ki Güneşle günümüzü aydınlatır. Gündüzler işlerimizi yapmamız için bize sunulan bir vakittir. Gece ise Rahman’a yönelmenin, onunla geçirmenin vaktidir.

“Gökten suyu indiren O’dur. Onunla her çeşit bitkiyi çıkardık, o bitkiden bir yeşillik çıkardık, ondan da birbiri üzerine binmiş taneler; hurmanın tomurcuğundan sarkan salkımlar, üzüm bağları, zeytin ve nar (bahçeleri) çıkarıyoruz. (Bunların) kimi birbirine benzer, kimi benzemez. Bunlar meyvelendikleri zaman meyvelerinin olgunlaşmasına bakın! Bunlarda inanan bir toplum için ibretler vardır.” (En’âm Suresi; 99. Ayeti Meali)

Her şey bir düzen içindedir. Nimetler bize adım adım gelir. Rahman “kün fe yekün” der. Ve her şey onun rızayı ilahisiyle oluverir. Varlıklar gökten inen suyla devam ettirir hayatlarını. İnsanlar, bitkiler, ağaçlar, hayvanlar… Zikre mukabil her şey.

Bir nevi göklerden gelen suya bağlı hayatlarımız. Ve bunu düşünüp, şükreden toplumlar için nice ibretler vardır.

3. Yeryüzünden Semayı Seyredalmak

Sema bize kucak açmış beklemektedir. İnsanlar olarak hepimizin, yeryüzünde yaşanan imtihanlara göğüs geremediğimiz anlar olmuştur. Zor bir sınav, zor bir iş, zor bir yol, zor bir seçim, zor bir insan… Ve vakit gelir yeryüzü dar gelir.

Yeryüzünde bedenen yakınlığını manen uzaklığını yaşadıklarımızla, gökyüzünde bedenen uzaklığını manen yakınlığını onu izleyip şükretmekle bulacağınızı izledikçe fark edeceksinizdir. Başını göğe kaldırsan göreceksindir, Rahman’ın tecellisini, o büyük nimetlerini. Ay’ı güneşi, yıldızları, bulutları. Hepsi bir ağızdan der ki:

‘La tahzen innellahe meana!’

‘Üzülme! Allah bizimle beraberdir.’

Annemin bir duası şimdi aklımda; ‘Hamdın arşın süsü kadar bol olsun evladım.’

Kim sayabilir ki bu arştaki süsleri. Sonsuz şükre kapı aralayan bu duayla ayakta duralım artık.

Hamda sebep, tefekküre anlam senin göğe bakışınla olsun!

(Yazıyı okuduktan sonra Ay’ı ve Gökyüzünü seyredal ve önceki iki resimle şimdiki resimleri zihninde karşılaştır.)